Medyczna marihuana a padaczka. Jak leczenie marihuaną wpływa na epilepsję?

Padaczka (epilepsja) to choroba związana z układem nerwowym, która polega na występowaniu nagłych napadów wzmożonej aktywności elektrycznej w mózgu lub w jego obszarze. Występuje zarówno u dorosłych, jak i dzieci i negatywnie wpływa na jakość życia chorego.

Sprawdź, czy medyczna marihuana może pomóc pacjentom z epilepsją w łagodzeniu objawów i zmniejszaniu napadów padaczkowych. 

Przyczyny padaczki

Istnieje wiele czynników, które mogą przyczynić się do rozwoju choroby. Wśród nich najczęściej wymienia się:

• urazy głowy,
• udar mózgu,
• wylew podpajęczynówkowy,
• nowotwór mózgu,
• nowotwory układu nerwowego,
• choroby neurologiczne,
• zmiany naczyniowe w obrębie mózgu. 

Kolejnym istotnym czynnikiem jest podłoże genetyczne. W przypadku występowania epilepsji w rodzinie, zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju choroby u około 10-15% osób. Z badań wynika, że padaczka może być związana z nieprawidłowościami w działaniu niektórych genów.

Choroba pojawia się również u osób uzależnionych od alkoholu, najczęściej na skutek nagłego odstawienia alkoholu, prowadzącego do pojawienia się zespołu abstynencyjnego. W takiej sytuacji dochodzi do obniżenia progu drgawkowego, co stanowi główną przyczynę napadów padaczkowych. 

Jednak u większości pacjentów dokładna przyczyna epilepsji pozostaje nierozpoznana. Warto wiedzieć, że jeden napad nie jest padaczką. Do stwierdzenia epilepsji konieczne jest stwierdzenie powtarzalności napadów.

Przyczyny padaczki u dzieci

W przypadku dzieci, na rozwój choroby wpływają m.in. powikłania w czasie ciąży i porodu np. niedotlenienie okołoporodowe, porażenie mózgowe czy przejście choroby zakaźnej przez matkę. Dodatkowo padaczka może pojawić się w wyniku infekcji w obrębie mózgu czy wad wrodzonych.

Objawy padaczki

Głównym objawem epilepsji jest występowanie różnego rodzaju napadów padaczkowych. W związku z tym, że wyróżnia się kilka rodzajów napadów, nie wszystkie związane są z występowaniem drgawek. 

Napady można podzielić na:

• napady uogólnione,
• napady częściowe (tzw. ogniskowe).

Napady uogólnione

Napady uogólnione dzielą się na napady drgawkowe i niedrgawkowe. Napady drgawkowe, określane również jako napady toniczno-kloniczne, polegają na gwałtownym zwiększeniu napięcia mięśni całego ciała. W ich przebiegu pojawiają się drgawki, szczękościsk, odgięcie głowy i piana wyciekająca z ust. W niektórych przypadkach może wystąpić mimowolne oddanie moczu i stolca lub przygryzienie języka. Ten rodzaj napadów mogą poprzedzać napady miokloniczne, polegające na drgawkach kończyn, bez utraty świadomości. 

Napady niedrgawkowe to krótkotrwałe zaburzenia świadomości (tzw. napady nieświadomości), które przerywają wykonywaną czynność przez pacjenta. Często towarzyszy im mruganie powiekami, ruchy głowy i rąk.

Napady częściowe

Ten rodzaj napadów charakteryzuje się występowaniem napadu padaczkowego w określonym obszarze jednej półkuli mózgu, co wiąże się z różnorodnością objawów.

Wśród dolegliwości najczęściej wymienia się: zaburzenia wzrokowe, zaburzenia równowagi. zaburzenia świadomości i zaburzenia wegetatywne. 

W trakcie napadu częściowego mogą pojawić się napady proste, które występują bez utraty świadomości i złożone, związane z utratą świadomości w różnym stopniu. 

Zwykle napady trwają od kilkunastu sekund do kilku minut i często poprzedzone są wystąpieniem aury. W większości przypadków nie stanowią zagrożenia życia, ale jeśli atak pojawia się np. podczas kąpieli lub przebywania na dużej wysokości, mogą stać się bezpośrednią przyczyną śmierci.  

Leczenie padaczki

Leczeniem epilepsji zajmuje się lekarz neurolog. Po rozpoznaniu choroby dobiera odpowiednie metody leczenia, a jest to przede wszystkim farmakoterapia. Stosowane leki przeciwpadaczkowe mają na celu podniesienie progu drgawkowego i zatrzymanie rozprzestrzeniania się wyładowań elektrycznych na sąsiadujące obszary mózgu. 

Zwykle w leczenie farmakologicznym stosuje się jeden lub kilka leków, w zależności od występujących objawów i ich nasilenia. Leczenie epilepsji przynosi dobre rezultaty, ale powoduje również silne działania niepożądane, takie jak zwiększenie masy ciała, przewlekłe zmęczenie czy senność.  

Leczenie chirurgiczne

Niektórzy pacjenci wymagają wdrożenia leczenia neurochirurgicznego, które polega na nacięciu tkanki mózgowej w obszarze występowania wyładowań lub całkowitego usunięcia tej części mózgu. 

Nowocześniejszą metodą jest wszczepienie stymulatora nerwu błędnego, który umieszcza się pod lewym obojczykiem. Działanie implantu polega na wytwarzaniu regularnych impulsów elektrycznych, których zadaniem jest zapobieganie napadom padaczkowym. 

Alternatywne metody leczenia

Leczenie padaczki można wspomóc stosując dietę ketogeniczną, która polega na spożywaniu dużej ilości tłuszczu, mniejszej ilości białka i bardzo niskiej ilości węglowodanów. Jej skuteczność jest udokumentowana w badaniach i przynosi bardzo dobre rezultaty u pacjentów, w tym zmniejszenie napadów drgawkowych nawet o 30-40%.

Kolejna metoda wiąże się z wykorzystaniem medycznej marihuany, która wykazuje działanie przeciwdrgawkowe i z powodzeniem stosowana jest w przypadku padaczki. Ze względu na jej właściwości lecznicze i kompleksowe działanie, może być zastosowana również u pacjentów z padaczką lekooporną, w której podstawowe leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów.

Jak konopie indyjskie wpływają na padaczkę i napady padaczkowe

Działanie konopi na organizm związane jest z układem endokannabinoidowym, który jest jednym z podstawowych układów fizjologicznych w ciele człowieka. Składa się m.in. z endokannabinoidów i receptorów, które rozmieszczone są w całym organizmie, w tym w dużej ilości w mózgu i układzie nerwowym. 

Zawarte w konopiach kannabinoidy, takie jak THC i CBD, dzięki podobnej budowie do wewnętrznie wytwarzanych w organizmie endokannabinoidów, mogą aktywować receptory i powodować efekty zdrowotne.

W przypadku padaczki, konopie mogą przyczyniać się do:

• wydłużenia odstępów między napadami,
• zmniejszenia nasilenia napadów padaczkowych,
• ustąpienia aktywności napadów u pacjentów chorych na padaczkę lekooporną.

Leczenie padaczki medyczną marihuaną

Medyczna marihuana posiada liczne właściwości lecznicze m.in. działanie przeciwbólowe, działanie przeciwzapalne i przeciwdrgawkowe. Poza zmniejszeniem objawów różnego rodzaju chorób pomaga pacjentom w poprawie komfortu życia. Według licznych badań, stosowanie medycznej marihuany w leczeniu padaczki, przynosi bardzo dobre rezultaty. 

Zmniejszenie częstotliwości napadów padaczkowych

Metaanaliza przeprowadzona w 2018 roku porównywała wpływ czystego CBD i ekstraktów bogatych w CBD na leczenie padaczki lekoopornej. Wykazano, że ekstrakty bogate w CBD skuteczniej zmniejszały napady padaczkowe, w porównaniu do czystego CBD. 

Lepsze działanie ekstraktów jest spowodowane występowaniem nie tylko CBD, ale również innych związków zawartych w konopiach, takich jak terpeny czy flawonoidy, które działają synergistycznie, wzmacniając swoje lecznicze właściwości. 

Ustąpienie napadów padaczkowych

W przypadku padaczki u dzieci, badania z użyciem medycznej marihuany wykazały podobne rezultaty. Stosowanie konopi pomogło w ograniczeniu liczby napadów u 85% dzieci, a 15% zgłaszało ich całkowite ustąpienie. 

Dodatkowo polepszyła się zdolność koncentracji, jakość snu i samopoczucie, co powoduje, że medyczna marihuana wydaje się być lepszą metodą leczenia epilepsji od tradycyjnie stosowanych leków na padaczkę. 

Medyczna marihuana a padaczka – podsumowanie 

Leczenie medyczną marihuaną w przypadku padaczki pomaga zmniejszyć ilość napadów padaczkowych, a w niektórych przypadkach prowadzi do ustąpienia aktywności napadów i odstawienia leków przeciwpadaczkowych. 

Medyczna marihuana w leczeniu padaczki może być również stosowana w zmniejszeniu działań niepożądanych tradycyjnie stosowanych leków, a także poprawie jakości snu, samopoczucia czy w zwiększeniu koncentracji, co przekłada się na polepszenie komfortu życia pacjentów.