Medyczna marihuana a łuszczyca. Jak konopie wpływają na skórę?
Łuszczyca to choroba skóry, która niekorzystnie wpływa na codzienne funkcjonowanie i jakość życia chorego. Stosowane leki pomagają łagodzić objawy, ale wykazują również silne działania niepożądane.
Czy medyczna marihuana może pomóc w zmniejszaniu dolegliwości łuszczycy? Sprawdź, co na ten temat mówią badania.
Czym jest łuszczyca?
Łuszczyca to jedna z najczęściej diagnozowanych chorób skóry. Związana jest z nadreaktywnością układu odpornościowego, który przyspiesza wzrost komórek skóry i powoduje zaburzenia złuszczania się naskórka, co prowadzi do powstania charakterystycznych zmian pokrytych srebrną łuską.
W zależności od wyglądu, umiejscowienia, zabarwienia zmian i charakteru łuski, wyróżnia się kilka rodzajów łuszczycy, takich jak np. łuszczyca kropelkowa, łuszczyca owłosionej skóry głowy, łuszczyca zwyczajna czy łuszczycowe zapalenie stawów.
Warto wiedzieć, że łuszczyca często współwystępuje z szeregiem innych schorzeń, takich jak: cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca, stłuszczenie wątroby czy reumatoidalne zapalenie stawów. Ponadto wraz z rozwojem choroby pojawiają się problemy z codziennym funkcjonowaniem, co zmniejsza jakość życia pacjentów i może doprowadzić nawet do depresji.
Przyczyny łuszczycy
Dokładna przyczyna choroby nie jest znana, ale na jej rozwój wpływ mają głównie czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe.
Genetyka
Uwarunkowania genetyczne mają duże znaczenie w rozwoju łuszczycy. W przypadku zdiagnozowania tej choroby u jednego z rodziców, prawdopodobieństwo rozwoju łuszczycy u dzieci wynosi do 10-20%, a kiedy oboje rodziców choruje, ryzyko to wzrasta nawet do 50%.
Ponadto odkryto około 80 różnych genów, które odpowiadają za prawidłowe funkcjonowanie skóry. Wśród nich wymienia się gen HLA-Cw6, którego polimorfizm wiąże się z rozwojem łuszczycy. Jest to również gen, który oznacza się w badaniach genetycznych w celu diagnostyki i różnicowania tego schorzenia.
Czynniki immunologiczne
Kolejnym czynnikiem mogącym wpływać na rozwój łuszczycy są zaburzenia funkcjonowania komórek Langerhansa zlokalizowanych w naskórku oraz limfocytów T, zwłaszcza Th1 i Th17.
Środowisko
Czynniki środowiskowe mogą zarówno wywołać chorobę, jak i nasilać jej objawy. Wśród nich najczęściej wymienia się:
- przebyte infekcje,
- stosowanie niektórych leków (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne),
- silny stres,
- palenie papierosów,
- picie alkoholu,
- ciążę i poród.
Objawy łuszczycy
Głównym objawem łuszczycy są zmiany skórne w postaci czerwonych plam, które pokryte są mocno przylegającymi srebrnymi łuskami. W momencie zdrapania łuski pojawia się błyszcząca powierzchnia, na której występuje punktowe krwawienie.
Do innych objawów łuszczycy zalicza się:
- niewielkie ropne wypryski,
- drobne plamki w różnym rozmiarze,
- pieczenie i swędzenie skóry,
- pękanie skóry i jej krwawienie.
Pierwsze objawy pojawiają się zwykle na skórze głowy (nazywane są łuszczycą skóry głowy), co może być mylone z łupieżem. Wraz z rozwojem łuszczycy zmiany na skórze rozprzestrzeniają się na inne jej obszary, które narażone są na urazy i otarcia, np. łokcie, pachy, dłonie, pachwiny i fałdy skórne.
Choroba dość często powoduje również zmiany na płytce paznokciowej, w postaci zgrubienia i rozwarstwienia płytki, a także licznych wgłębień i nadmiernego rogowacenia, które może być mylone z grzybicą.
Leczenie łuszczycy
W leczeniu łuszczycy wykorzystuje się głównie leki działające miejscowo, które usuwają łuskę i zatrzymują nadmierne rogowacenie naskórka, a także zmniejszają stany zapalne na skórze i towarzyszące im dolegliwości, takie jak: świąd, pieczenie czy zaczerwienienie.
W cięższych przypadkach, kiedy łuszczyca zajmuje znaczną powierzchnię skóry lub terapia miejscowa nie przynosi rezultatów, wprowadza się leczenie ogólne w postaci leków immunosupresyjnych. Wskazanie do jej rozpoczęcia stanowią również zmiany związane z łuszczycowym zapaleniem stawów i łuszczycą krostkową.
Niestety stosowanie leków immunosupresyjnych jest dużym obciążeniem dla organizmu i powoduje wiele skutków ubocznych, takich jak: podatność na infekcje, rozwój nowotworów, nadciśnienie, wrzody żołądka czy uszkodzenie wątroby i nerek.
Jak jeszcze można leczyć łuszczycę?
Łuszczyca to choroba autoimmunologiczna powodująca stany zapalne w organizmie, dlatego istotne jest wprowadzenie posiłków zmniejszających parametry stanu zapalnego i wzmacniających układ immunologiczny, co pomoże w zmniejszeniu zmian skórnych i uzyskaniu długotrwałej remisji.
Innym sposobem leczenia łuszczycy jest terapia za pomocą konopi medycznych.
Jak konopie wpływają na łuszczycę?
Konopie indyjskie wpływają na organizm człowieka poprzez interakcję z układem endokannabinoidowym, który składa się endokannabinoidów, receptorów (CB1 i CB2) oraz enzymów metabolicznych.
Układ endokannabinoidowy (ECS) reguluje podstawowe procesy i funkcje zachodzące w ciele, takie jak apetyt, ból, nastrój, metabolizm, odporność, stan zapalny czy stres, aby utrzymać stan wewnętrznej równowagi (tzw. homeostazę). ECS obecny jest w każdej części ciała, również w skórze.
Według naukowców, ECS odgrywa bardzo ważną rolę w zdrowiu skóry, m.in. regulując wzrost komórek skóry i powstawanie stanów zapalnych. W związku z tym uważa się, że zaburzenia tego układu mogą powodować rozwój chorób skóry, w tym łuszczycę.
Układ endokannabinoidowy a łuszczyca
Osoby dotknięte chorobą mają podwyższony poziom endokannabinoidów i większą liczbę receptorów CB2, a w przypadku np. łuszczycowego zapalenia stawów, zwiększa się poziom receptorów kannabinoidowych CB1.
Co więcej, w badaniu biopsji skóry osób z łuszczycą wykazano, że ich komórki skóry różnią się ekspresją genów związaną z endokannabinoidami w porównaniu do zdrowych komórek. To sprawia, że układ endokannabinoidowy wpływa na rozwój łuszczycy, a konopie mogą zmniejszać jej objawy i przynieść ulgę wielu pacjentom.
Leczenie łuszczycy medyczną marihuaną
Medyczna marihuana posiada szereg zastosowań terapeutycznych i z powodzeniem może być wykorzystywana w leczeniu chorób skóry. Wykazuje m.in. właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe, antyoksydacyjne, przeciwdepresyjne i odprężające, które mogą wspomóc wiele objawów związanych z łuszczycą i wpłynąć na jej przebieg.
Okazuje się, że substancje zawarte w medycznej marihuanie pomagają odbudować i wzmacniać uszkodzoną strukturę naskórka, wspomagając jednocześnie odzyskanie równowagi komórkowej, a także zmniejszając zmiany na skórze, zaczerwienienie, swędzenie i ból.
CBD i THC w leczeniu łuszczycy – badania
Dotychczas istnieje niewiele badań dotyczących wykorzystania medycznej marihuany w leczeniu łuszczycy, ale ich wyniki są bardzo obiecujące.
W jednym z badań przeprowadzonych w 2019 roku na osobach z łuszczycą i atopowym zapaleniem skóry sprawdzano, jak na zmiany skórne oddziałuje maść z CBD. Maść stosowano na chorobowo zmienione miejsca codziennie przez trzy miesiące. Po tym czasie wykazano znaczną poprawę objawów i markerów zdrowia dla skóry, w tym jej elastyczności. Poprawił się również wskaźnik nasilenia łuszczycy.
Kolejne badanie z 2007 roku przeprowadzone w warunkach laboratoryjnych wykazało, że zarówno THC, jak i CBD oraz pozostałe kannabinoidy, zmniejszają stan zapalny i nadmierną proliferację komórek naskórka, która jest główną przyczyną łuszczycy.
Badania sugerują również, że kannabinoidy mogą być pomocne w zmniejszaniu innych objawów związanych z chorobą, takich jak:
- swędzenie skóry,
- ból skóry,
- zły nastrój,
- niepokój,
- depresja.
Medyczna marihuana a łuszczyca – podsumowanie
Łuszczyca to przewlekła choroba skóry związana z układem odpornościowym, powodująca stan zapalny w organizmie i powstanie zmian na skórze, które pokryte są srebrną łuską. Farmakoterapia zwykle jest skuteczna, ale powoduje również silne działania niepożądane, dlatego wielu pacjentów szuka pomocy w alternatywnych metodach, np. w medycznej marihuanie.
Jak wynika z badań, medyczna marihuana wykazuje pozytywny wpływ na wiele objawów związanych z łuszczycą i może być skuteczna w zmniejszaniu jej głównej przyczyny, jaką jest stan zapalny i zaburzenia w funkcjonowaniu komórek skóry.
Terapia medyczną marihuaną oddziałuje również na inne dolegliwości związane z chorobą, takie jak pogorszenie nastroju czy depresja. Co więcej, poprawia ogólną jakość życia chorych, a także ich codzienne funkcjonowanie.